... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

ο αθηνόδωρος και ο πλάτωνας ...

ο αθηνοδωρος περπαταει στην  πλατεια ψυρρη ... το καφενεδακι του δεν το αλλαζει με τιποτα γιατι ειναι στεκι ζωης για αυτον .... καθεται στο τακτικο τραπεζακι του και χτυπαει παλαμακια στον καφετζη τον αριστο ... παλια καρβανα και αυτος ... απο μικροι μεγαλωσαν στην ιδια γειτονια , αλλά παντα τους εδενε κατι .... το χρωμα της σκεψης ... το καφενειον λεγοταν «αριστοτελης» γιατι ο αριστος απο την αρχαιοτητα ηταν φιλοσοφημενος ... ο σημερινός αριστος μπορει να ειναι αγραμματος αλλά με πολλά γραμματα φιλοσοφιας απο το πεζοδρομιο ζωης ... κληρονομια απο τον γερο του το καφενειο , αλλά το τιμα με το παραπανω ... γουσταρει να σερβιρει καφεδες και ουζακια σε αυτους που ερχονται για τον παραδοσιακο καφε του , απολαμβανει αυτους που αφηνουν σαν μπουρμπουαρ εξυπνες ατακες στους διαλογους , και πανω απο ολα το αθηνοδωρο τον εχει ευαγγελιο .... εκει που σκαλωνε ο αριστος τσουπ ο αθηνοδωρος εβρισκε την λυση ... μερακλαντάν ο αθηνοδωρος ... και πολυ λιγομιλητος ... άκουγε αλλά δεν μίλαγε … ήταν παντα θεριακλης με τον καφε του ...  επινε τον καφε του στο χοντρο ... και χοντρο σημαινει το παχυ φλυτζανι ... δεν μιλαγε αλλά κοιτουσε πολυ στο απειρο και μετα πεταγε την ατακα του σε αυτούς που κοντράριζαν με τα χρωματιστά λόγια τους τον αρίστο βάζοντας τους στην θέση τους .... φιλοσοφημενες ατακες με λιγα λογια αλλά σωστα ... και παντα ελεγε στον αριστο ... φιλόσοφοι του πεζοδρομίου και οι δυό τους …. λές να μπορούσαν να τα βάλουν με τους σύγχρονους και μορφωμένους φιλόσοφους και ποιητάδες ? … θα δείξει …

μια καλοκαιρινή μέρα εκεί που ο ήλιος ήταν στο ζενίθ του  ο αρίστος έφτιαχνε τον καφέ σε ένα ποιητή … πολύ στοχαστής ο ποιητής … ατάκες από άλλο κόσμο έλεγε που λίγοι μπορούσαν να πιάσουν το νόημα τους αλλά τα έλεγε όμορφα …. Ο αρίστος μαγευόταν με τον τρόπο που τα έλεγε και τον κερνούσε πάντα το καφεδάκι δωρεάν …. Ο ποιητής απολάμβανε τον καφέ του , έριχνε τα λόγια της πυθίας στον αρίστο και ο αρίστος έμενε άφωνος από αυτόν … έλα που ο αρίστος τον έβαλε στο τραπεζάκι του αθηνόδωρου , και ο αθηνόδωρος έχει τα βίτσια του ….. γουστάριζε την γωνιά του όταν το μαγαζί είναι άδειο … αυτή την φορά είδε να κάθεται ο ποιητής .. δεν μίλησε , αλλά έριξε μια ματιά στον αρίστο … κάθισε στο διπλανό τραπέζι και περίμενε τον καφέ του … ο αρίστος κατάλαβε το λάθος του και πρότεινε στον ποιητή αν ήθελε να μοιραστεί το τραπεζάκι με τον αθηνόδωρο …. αυτό ήταν …τους έμπλεξε … τι δουλειά  έχει η ποίηση  με τον αθηνόδωρο ? … δράματα με μεγάλα γράμματα …

_ κύριε αθηνόδωρε δεν έχουμε ξαναμιλήσει και θέλω να σας συστηθώ …. Με λένε πλάτωνα και είμαι ποιητής και στοχαστής … ο αρίστος διδάσκεται μέσα από αυτά που του μεταδίδω και μια μέρα θα μπορεί και αυτός να σταθεί σε αξιόλογους ανθρώπους … η ποίηση είναι ζωή … είναι ύμνος  … η τροφή του ανθρώπου … τα λόγια είναι το χρώμα μέσα από την σκέψη και χορταίνεις … να , κοίταξε αυτό το αιθέριο πλάσμα που περνάει από μπροστά μας …. Μούσα σκέτη είναι … σκέτος πειρασμός για να πλέξεις τα ομορφότερα λόγια για αυτήν …. Αναδύεται μέσα από την λίμνη με μορφή αερικού … τα λάγνα μάτια της είναι το εισιτήριο για το πιο όμορφο ταξίδι προς την απεραντοσύνη … τα συναισθήματα της καρδιάς στο πέρασμα αυτής της μούσας εναλλάσσονται όπως  παλίρροια και η άμπωτη στον έρωτα … δεν είναι γοητευτικότατη ?

_ ξέρω γω κύριε ποιητή ? … εγώ αλλιώς τα βλέπω τα πράγματα … από την γωνιά την είδα και βγήκε και όχι από λίμνη … δεν λέω καλό το γκομενάκι , αλλά μην το παραχέζουμε κιόλας … ματάρες η , πως την είπες ? μούσα ? … ναι … όχι και μούσα … δείχνει γυναίκα με κορμί σπαθί και από ματάρες άλλο πράγμα , δεν λέω … αυτή είναι να την βουτάς να την χώνεις στα τέσσερα και να την κάνεις να δεί τον ουρανό με τ’αστρα με το καριοφίλι σου … ο άντρας είναι κυνηγός και η γκόμενα μπεκάτσα … την τουφεκιά της θέλει … ποια παλίρροια και άμπωτη της καρδιάς μου τσαμπουνάς ? … τόχω ξανακούσει αυτό περί ζωής πως είναι μια παλίρροια και μια άμπωτη αλλά κύριε ποιητή δεν είναι έτσι …. πολλές  τρικυμίες και λίγες γαλήνες είναι … αλήθεια κύριε ποιητή πιστεύεις πως θα το έριχνα το γκομενάκι ? με λόγια ποιητικά ή να του πώ πως μου αρέσει στα ίσα χαρίζοντας της ένα λουλούδι ? και το λουλούδι δεν μιλάει ποιητικά αλλά έχει πολλά να πεί χωρίς λόγια … έχω άδικο ?

_ λυπάμαι αλλά είστε άξεστος και αμαθής ! … δεν θα μάθετε ποτέ να μιλάτε πολιτισμένα , δεν θα μάθετε ποτέ πως η ποίηση είναι η υπέρτατη ηδονή του νού … όλα μπορώ να τα στερηθώ στη ζωή μου , αλλά την ποίηση ποτέ ! … αυτή είναι η τροφή μου και μέσα από αυτήν ζω και δεν μπορείς να μου αποδείξεις το αντίθετο … έχεις αντίρρηση κύριε αθηνόδωρε ?

_ βεβαίως πλάτωνα … βάζουμε ένα στοίχημα ?

_ δέχομαι …. ποιο θα είναι το στοίχημα ?  …

_ ένα τραπέζι με ότι γουστάρεις πλάτωνα … άκου τι θα γίνει για να μου αποδείξεις πως έχω άδικο …. Θα σε βάλω σε ένα δωμάτιο κλειδωμένο για 5 μέρες και θα γράφεις ότι ποιητικό γουστάρεις….. μόνο νερό θα έχεις , γιατί θα έχεις την ποίηση για τροφή … αν τα καταφέρεις εγώ θα σου χαρίσω και 1000 ευρώ … αλλιώς ετοιμάσου να πληρώσεις το τίμημα … τι λές μεγάλε ποιητή ? … ο χορτάτος ποιητής γράφει παπάδες , αλλά ο πεινασμένος τίποτα γιατί γουργουρίζει το στομάχι του …. έμαθα να μην γουργουρίζει το στομάχι μου πρώτα και μετά να δουλεύει το μυαλό … τι λές ? … πλάτωνα  όλα έχουν το τίμημα τους και τις αξίες τους αλλά με τις κατάλληλες προϋποθέσεις …. ποιητής εσύ ? του πεζοδρομίου εγώ …. και που είσαι αρίστο , πιάσε δυό καραφάκια με πολύ μεζέ γιατί απόψε κερνάει ο πλάτων …. Έτσι πλάτων ?

Ο πλάτωνας δεν μίλησε γιατί διαπίστωσε πως είχε δίκιο ο αθηνόδωρος … ο αρίστος χαμογέλασε στον πλάτωνα , του είπε πως όλα είναι κερασμένα από πάρτη του και πως η καλύτερη απόλαυση είναι ο διάλογος και ο καλός μεζές … στην υγειά μας ….

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου