... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Ιππότης ενάντια αμαζόνων....



_ που πας ιππότη ? … σταμάτα ! … είμαι φύλακας αμαζόνα και έχω διαταγή να μην περάσει κανένας από αυτό το μονοπάτι … δεν βλέπεις την γραμμή ? … σταμάτα εκεί , ακούς ??? … μη με προκαλείς ! … σταμάτα ! … επιμένεις ? ….. φύγε σου λέω αλλιώς θα μιλήσουν τα βέλη μου !!! … δεν σταματάς ε? … σε σημαδεύω με το τόξο μου ! …. επιμένεις να προχωράς ? …. τότε το βέλος δικό σου !!! … πέθανες ! … μα …. έπιασες το βέλος και το σταμάτησες ? …. ποιος είσαι ? … όμως λες να σε φοβάμαι από το τυχαίο  σου πιάσιμο του βέλους μου ? … χα ! … το δεύτερο βέλος δεν θα το προλάβεις … είμαι η καλύτερη τοξοβόλος … στο ρίχνω … έχασες … μα, δεν είναι δυνατόν! … απίστευτο...

το δεύτερο βέλος σταμάτησε και πάλι από το χέρι του ιππότη πέντε εκατοστά πριν το στήθος του αλλά παρέμενε σιωπηλός … το τσάκισε σε κομμάτια ατάραχος… μέσα από το προσωπείο του δεν υπήρχε έκφραση … ήταν στυγερός και άψυχος μέσα από το βλέμμα του απέναντι της … της απάντησε όμως …

_ θέλω να σημαδεύεις σωστά αμαζόνα … μάθε να στοχεύεις …. προσπάθησε ακόμα μια φορά … σε περιμένω … πίστεψες πως θα με σκοτώσεις ?… μπορείς να το κάνεις ? … ότι κάνεις να το κάνεις σωστά αλλιώς μετά η σειρά μου για το δικό μου χτύπημα …. φύγε από το διάβα μου αμαζόνα … δεν έχω διάθεση να σε πολεμήσω … είμαι αθάνατος … 
 
η αμαζόνα φύλακας εξεπλάγη με τα λόγια και το θράσος του, οπλίστηκε με περισσότερη τόλμη και έβγαλε από την βαλλίστρα ακόμα ένα βέλος … τον σημάδεψε αλλά ο ιππότης της έκανε νόημα να σταματήσει για μια στιγμή … κατέβηκε από το μαύρο άλογο του, αφαίρεσε το σιδηρούν προσωπείο και έδειξε την μορφή του... ήταν ένας ώριμος άντρας με κάτασπρα μαλλιά και γένια… την πλησίασε, σταμάτησε δίπλα της και την κοίταξε μέσα από το κουρασμένο βλέμμα του… η αμαζόνα ανατρίχιασε με την επιβλητική παρουσία του και χαμήλωσε το τόξο της… ο γέρος την πλησίασε με σιγουριά μέσα από βλέμμα του ακόμα πιο κοντά… την κοίταξε στα μάτια και της έστειλε το δικό του βέλος μέσα από αυτό … 
 
_ αμαζόνα πιστεύεις ακόμα πως μπορείς να τα βάλεις μαζί μου ? … είσαι γεμάτη δροσιά και άλλοι θα υπέκυπταν μέσα το επιβλητικό ύφος και την ομορφιά σου αλλά εγώ όχι … έχεις πολύ δρόμο ζωής ακόμα και δεν στον σταματήσω γιατί θέλω να μάθεις τις αξίες του… πίστεψες πως θα με σκότωνες με το βέλος σου ? … θα με σημάδευες στην καρδιά και μετά ? … θα αστοχούσες αμαζόνα μου και είμαι πολύ σίγουρος για αυτό… το βέλος σου θα έπεφτε στο κενό και στο λέω με βεβαιότητα…. άσε με να περάσω το μονοπάτι … ευγενικά στο ζητάω… δεν θέλω μάχη μαζί σου … 
 
η αμαζόνα τον κοίταξε με δέος αυτή την φορά αλλά έπρεπε να κάνει το καθήκον της… θα ήθελε να τον αφήσει να περάσει το μονοπάτι αλλά είχε ρητές εντολές από την βασίλισσα της … είναι αποφασισμένη για όλα … 
 
_ έχω διαταγή να μην περάσει κανένας το μονοπάτι και το εννοώ ! … γέρασες και δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί μου… έχω δροσιά και δύναμη… ένα βήμα σου ακόμα και… αν περάσεις το μονοπάτι το βέλος μου θα σε καρφώσει κατάστηθα… προχώρησε αν έχεις το θάρρος … σε προειδοποίησα πάντως … 
 
Ο γέρος ιππότης την κοιτάζει, της χαμογελάει, ξαναφοράει το προσωπείον του και ανεβαίνει στο άλογο του… κοιτάζει την αμαζόνα φύλακα στο πέρασμα του και προχωράει… η αμαζόνα σηκώνει το τόξο της, το τεντώνει με όλη της την δύναμη και τον σημαδεύει κατάστηθα … αφήνει το βέλος της να ταξιδέψει στην διαδρομή που του χάραξε βλέποντας να διαπερνά την στολή του, την καρδιά του και να καρφώνεται στο χώμα αλλά ο ιππότης στην θέση του … σταματάει το άλογο του, γυρίζει, την κοιτάζει, και της λέει … 
 
_ πόσο καλή είσαι στο στόχο αμαζόνα μα πόσο αστόχησες… πίστεψες πως θα τα έβαζες μαζί μου και πως θα έχανα… με πέτυχες κατάστηθα μα το βέλος σου δεν με σκότωσε… προχωράω τη διαδρομή μου… δεν θέλω να σε σκοτώσω…
 
η αμαζόνα χτύπησε την καμπάνα συναγερμού απεγνωσμένα… πανικός κυριάρχησε στο στρατόπεδο… όλες οι αμαζόνες αρματώθηκαν, ακόμα και η βασίλισσα τους… κανείς δεν θα περνούσε το μονοπάτι τους… περίμεναν τον εχθρό τους οπλισμένες και η βασίλισσα ήταν πρώτη στο σημείο της μάχης… ο ιππότης πλησίαζε σταθερά… η βασίλισσα έβγαλε το σπαθί της από την θήκη του δείχνοντας του απειλητικά… ο ιππότης με την σειρά του έβγαλε το σπαθί του και το κράτησε με πολύ δύναμη και αποφασιστικότητα… 
 
_ είσαι έτοιμη βασίλισσα ? … αντέχεις να τα βάλεις μαζί μου ? …
 
_ αντέχω ακόμα… τι θέλεις ιππότη ? … γιατί θέλεις να διαβείς αυτό το μονοπάτι ? …
_ έμαθα πως αυτό το μονοπάτι οδηγεί σε μια αλλιώτικη παραλία και θέλω να την γευτώ… 
φύγε από μπροστά μου ! … δεν μπορείτε να τα βάλετε μαζί μου … μη με προκαλείς ! …
Η βασίλισσα με ένα νεύμα της έφερε μπροστά της 10 ιππείς αμαζόνες … άλλες κρατούσαν σπαθί, άλλες ακόντιο και άλλες τόξα… ένοιωσε σιγουριά πως ο ιππότης θα υποχωρούσε και χαμογέλασε … 
 
_ προλαβαίνεις να αλλάξεις γνώμη πολεμιστή… δεν ξέρω τι με κάνει να σου χαρίζω το τίμημα της αποχώρησης αλλά δεν έχεις άλλη ευκαιρία… τι λες ? … είναι η τελευταία ευκαιρία σου … 
 
ο ιππότης δεν απάντησε αλλά έκανε ένα βήμα μπροστά με το άλογο του… 
 
_ δέχομαι την πρόκληση αλλά είναι κρίμα να χάσεις τους πολεμιστές σου βασίλισσα… πρέπει να φτάσω στην παραλία οπωσδήποτε… μη με σταματάς … αν πεθάνουν οι πολεμιστές σου εσύ θα φταις… άσε με να περάσω ! … 
 
Η βασίλισσα έκανε νόημα να του επιτεθούν… οι αμαζόνες με τα σπαθιά τους τον πλησίασαν αποφασισμένες να τον σκοτώσουν και αυτό ήταν το μοιραίο λάθος τους… με λίγες κινήσεις τους πήρε τα κεφάλια και αγριεμένος πλέον όρμησε στους τοξότες… τα βέλη τους τον κάρφωναν αλλά αυτός είχε πολύ δύναμη ακόμα… εξοντώνει με βίαιο τρόπο τους τοξότες και τρέχει προς την βασίλισσα… οι αμαζόνες παίρνουν θέση μάχης προσπαθώντας με κάθε τρόπο να σταματήσουν το πέρασμα του… σχηματίζουν κλοιό γύρω του αλλά αποδεκατίζονται με την δύναμη που έκρυβε μέσα του και δεν σταματάει να μάχεται με πολύ σθένος με όσες πληγές και αν έχει πάνω του… δεν υπολογίζει τίποτα και κανένα σε κάθε χτύπημα του… η μάχη τελειώνει και μόνο η βασίλισσα έχει μείνει πλέον ζωντανή… η παρτίδα είναι πλέον ανάμεσα τους… ο ιππότης την κοιτάζει μέσα από το σιδηρούν προσωπείον του… είναι πολύ λαβωμένος αλλά δεν το βάζει κάτω και έχει ακόμα πολλές δυνάμεις… αυτή επιτίθεται με όλη τη οργή της αλλά ο ιππότης αμύνεται, αμύνεται και αμύνεται... η βασίλισσα αρχίζει να κουράζεται και το δείχνει μέσα από τις αδύναμες κινήσεις της… κάνει αδέξιες κινήσεις μέσα από τις επιθέσεις της αλλά ο ιππότης απλά αμύνεται… την βαρέθηκε… με μια απότομη κίνηση του κόβει το σπαθί της στα δυό και την αφοπλίζει με το επόμενο χτύπημα του … είναι αδύναμη… δεν είναι δυνατόν να τα έβαλε με όλες τις αμαζόνες της, να είναι τόσο πολύ τραυματισμένος και να αντέχει τόσο πολύ… είναι ανίκανη να τα βάλει μαζί του και περιμένει καρτερικά το οργισμένο χτύπημα του ιππότη … η βασίλισσα περιμένει την επόμενη κίνηση του να την διαλύσει, όμως αυτός με την σειρά του κατεβάζει το σπαθί του και το βάζει στην θήκη του λέγοντας της ….
 
_ έχασες βασίλισσα… αυτοκαταστράφηκες αφανίζοντας τον στρατό σου μέσα από λάθος αποφάσεις… πίστεψες πως θα σε φοβόμουν ? … φύγε από το μονοπάτι… δεν θέλω να σε αποτελειώσω… κοίταξε τι έσπειρες μέσα από την επιμονή και την ματαιοδοξία σου… πίστεψες σε τίτλους και πως είσαι ανώτερη όλων… απεδείχθης μάλλον μαριονέτα του ίδιου σου του εαυτού …πίστεψες πως είσαι θεά ε ? … μάλλον μια ανόητη θνητή είσαι σαν όλες τις άλλες γυναίκες φύγε από μπροστά μου ! …. μισώ τις βασίλισσες !!!!
μια φιγούρα έκανε την εμφάνιση της μέσα από τα δέντρα… ήταν ένας κουρασμένος καλόγερος που περπατούσε με αργά βήματα κρατώντας το μπαστούνι του… σταμάτησε δίπλα τους και οι ματιές του πότε κοιτούσαν τον ιππότη και πότε την βασίλισσα… τα λόγια του ήταν όμως προς τον ιππότη … 
 
_ ιππότη βγάζεις την οργή σου… τίποτα δεν σε σταματάει… όμως είδα από την αρχή την μάχη… δεν την προκάλεσες εσύ αλλά η βασίλισσα… το μονοπάτι είναι δικό σου, όμως άφησε την βασίλισσα να ζήσει… ίσως διδάχτηκε από εσένα πιο πολλά πράγματα μέσα από όσα περίμενε στη ζωή της μέσα σε λίγη ώρα… φύγε ιππότη… δικό σου το μονοπάτι προς την παραλία… 
 
ο ιππότης δεν μίλησε , αλλά έσκυψε το κεφάλι ευγενικά λέγοντας με τον τρόπο του ευχαριστώ για τα λόγια του και συνέχισε την πορεία του με αργό ρυθμό…
η βασίλισσα κοιτούσε τον κουρασμένο γέροντα… 
 
_ ποιος είναι αυτός ο ιππότης γέροντα ? …
 
_ ένας περαστικός μαύρος ιππότης είναι βασίλισσα που βρέθηκε στον δρόμο σου…. απορείς πως κατάφερε και κέρδισε την μάχη μαζί σας…. κι όμως, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα τα βάζει με τα πάντα στο πέρασμα του… είσαι τυχερή … είσαι πολύ τυχερή σε άφησε να ζήσεις … 
 
_ και πως τον λένε αυτόν το σκληρό και άκαρδο ιππότη γέροντα ? …. 
 
_ δεν ξέρω αλλά τον βρήκα στο δάσος σκοτωμένο και χωρίς καρδιά… κάποια τον σκότωσε και του την αφαίρεσε με τον χειρότερο τρόπο… τον λυπήθηκα μέσα από το τελευταίο του βλέμμα… τον πήρα στο μοναστήρι μου, τον έβαλα στο υπόγειο και μέσα από παλιά γιατροσόφια του ξανάδωσα ζωή αλλά δεν έχει πια καρδιά… ο θρύλος λέει πως μόνο από το δικό σου το πέρασμα θα μπορούσε να φτάσει σε μια παραλία που θα του ξαναδώσει αυτό που του λείπει… έχει να αντιμετωπίσει τα στοιχειά της φύσης να τα βάλει με θεούς και δαίμονες και αν αντέξει θα ξαναβρεί μια καρδιά… θέλει να ξαναβρεί τη δική του όμως… αυτή που του αφαίρεσε μια βασίλισσα που τόσο λάτρεψε και αυτή τον σκότωσε πισώπλατα και μετά του έβγαλε την καρδιά... αμαζόνα τίποτα δεν θα σταθεί εμπόδιο μέχρι να πάρει την εκδίκηση του πίσω… ακολουθεί το ένστικτό του και είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρει… είσαι πολύ τυχερή που έζησες… ίσως ακόμα τρέφει συναισθήματα θανάτου και έρωτα….



Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

σελίδες...



αν οι σελίδες του βιωματικού βιβλίου σου γράφτηκαν με άσχημα σημάδια μελάνης συναισθημάτων, σκίστες και μέτρησε πόσες σελίδες αληθινής ζωής σου απομένουν ακόμα...

προλαβαίνεις ...

ανατολές χωρίς αναστολές ...