ο τελευταίος σαμουράι ....

_ αυτοκράτορα μου, κάψαμε το χωριό, σκοτώσαμε όλο τον άμαχο πληθυσμό, αλλά δεν είναι εδώ ο σαμουράι … όσους και αν σφάξαμε και όσους τους υποβάλλαμε σε μαρτύρια κανένας δεν τον ήξερε … μάλλον δεν υπάρχει άλλος σαμουράι … μόνο εσείς μείνατε ο τελευταίος σαμουράι … δεν υπάρχει άλλος …

_ δεν μπορεί … δεν με γελάει το ένστικτό μου … θα κάψω τα πάντα στο πέρασμα μου με τους επίλεκτους στρατιώτες μου, όμως θέλω τον τελευταίο σαμουράι και τον θέλω πραγματικά … πάμε να κάψουμε το επόμενο χωριό … είναι εντολή του αυτοκράτορα σου, ακούς ! … κάψτε, βιάστε, σκοτώστε, αλλά τον θέλω!!! … πάμε στο επόμενο χωριό τώρα ! …

Λίγα χιλιόμετρα απείχε το επόμενο χωριό και η επίθεση από τους επίλεκτους του αυτοκράτορα έβγαζαν όλα τους τα κτηνώδη ένστικτα με το σπαθί τους … τίποτα δεν έμενε όρθιο στο πέρασμα τους … έκαιγαν τα πάντα, βίαζαν, αποκεφάλιζαν μικρά παιδιά και ανήμπορες γυναίκες και γέροντες … κανένας δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον κλοιό τους όσο και αν προσπαθούσε να ξεφύγει πανικόβλητος … έφτασαν κοντά σε μια παλιά μεγάλη καλύβα και κοντοστάθηκαν … περίμεναν τον αυτοκράτορα να τους δώσει εντολές … ο αυτοκράτορας πλησίασε με το άλογο του προς την καλύβα και σταμάτησε … περίμενε … σκεφτόταν … υπήρχε απόλυτη σιγή από τους στρατιώτες που τον κοιτούσαν στα μάτια περιμένοντας πιστά να πραγματοποιήσουν μια ακόμα εντολή θανάτου … τον θαύμαζαν και τον υπηρετούσαν πιστά … έδιναν τη ίδια τους τη ζωή για τον αυτοκράτορα και δάσκαλο τους σαν στρατιώτες σαμουράι … ο αυτοκράτορας κατέβηκε από το άλογο του και πλησίασε προς την πόρτα … δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τα βήματα του, η πόρτα άνοιξε και πέντε πολεμιστές με σπαθιά εμφανίστηκαν … ήταν σοβαροί και αποφασισμένοι για όλα … ο αυτοκράτορας κοντοστάθηκε για λίγο, όμως χαμογέλασε λέγοντας τους … 

_ θέλω τον τελευταίο σαμουράι και όχι εσάς … ποιός από εσάς ξέρει κάτι για τον τελευταίο σαμουράι ? … δεν θα σας σκοτώσω αρκεί να μου πει κάποιος από εσάς που είναι … αυτόν θέλω! … 

οι πέντε πολεμιστές υποκλίθηκαν στον αυτοκράτορα … σήκωσαν ξανά το ανάστημα τους και κοιτώντας τον στα μάτια του είπαν με μια φωνή … 

_ εγώ είμαι ο τελευταίος σαμουράι και θα πεθάνω σαν σαμουράι … δεν θα μάθεις ποτέ την αλήθεια για τον τελευταίο σαμουράι αυτοκράτορα … 

Γονάτισαν και με μια ταυτόχρονη κίνηση που έμοιαζε με απόλυτη αρμονία χορού και φιγούρας έβγαλαν τα σπαθιά από τη θήκη τους,  κοίταξαν κατάματα τον αυτοκράτορα και τα έμπηξαν στο στήθος τους …όσο ξεψυχούσαν τον κοίταζαν με ένα αμυδρό χαμόγελο, και το χαμόγελο του θανάτου για ένα σαμουράι είναι τιμή … υπήρξαν πραγματικοί πεσόντες σαμουράι … ο αυτοκράτορας αισθάνθηκε αμηχανία αλλά και σεβασμό μπροστά τους … γονάτισε και υποκλίθηκε …. Το ίδιο έκαναν και οι στρατιώτες … σήκωσε το σώμα του και αντίκρισε μπροστά σου μια φιγούρα … ήταν ένας ψηλός παραδοσιακός τύπος χωριάτη μα έκρυβε μια αρχοντιά .. φορούσε μια σκισμένη στολή σαμουράι, είχε δεμένα τα μαλλιά του κότσο και στήριζε με τα δυό του χέρια το σπαθί μπροστά του … ο αυτοκράτορας ένοιωσε παγωμένος για μια στιγμή αλλά δεν φοβήθηκε … το ίδιο έκαναν και οι πολεμιστές του … ποιος ήταν αυτός που τόλμησε να σταθεί έτσι μπροστά στον αυτοκράτορα ? … σηκώθηκε με σιγουριά και στάθηκε απέναντι του … το βλέμμα του τον κοιτούσε με μίσος και ειρωνεία … η φιγούρα απέναντι του ήταν συννεφιασμένη και πολύ αυστηρή … κοίταξε κατάματα τον αυτοκράτορα και του είπε … 

_ τι ζητάς αυτοκράτορα ? … τι ψάχνεις ? … μήπως εμένα ? …

_  και ποιος είσαι εσύ χωριάτη ? … φόρεσες μια κουρελιασμένη στολή των σαμουράι και πίστεψες πως είσαι σαν αυτούς ? … 

_ είμαι ο τελευταίος σαμουράι … χαίρομαι που υποκλίθηκες σε ένα αληθινό σαμουράι άθελα σου … αξίες είναι αυτές … πίστεψες πως εσύ αξίζεις να αποκαλείσαι σαμουράι ? …

_ πως τολμάς και μου μιλάς έτσι ? … σήκωσε το σπαθί σου χωριάτη! … σε θέλω! … είμαι ο τελευταίος σαμουράι, ακούς ? …

Οι στρατιώτες απορούν αλλά και σιωπούν με το θράσος του χωριάτη … περιμένουν μια κίνηση από τον αυτοκράτορα για να τον αποδεκατίσουν … όμως ο άγνωστος κοιτάζει το στρατό γύρω από τον αυτοκράτορα και τα πτώματα των πραγματικών υπηκόων του σαμουράι μπροστά του … αψηφά τους πολεμιστές του αυτοκράτορα γιατί τους θεωρεί μαριονέτες …ξανακοιτάζει τον αυτοκράτορα λέγοντας του …

_ όλα είναι αξίες … ωραίο το πανάκριβο σπαθί σου, όμως πόσο το τίμησες ? … το δικό μου είναι γέρικο όπως και η στολή μου από τις μάχες … η δική σου στολή δεν έχει κανένα σημάδι, αντιθέτως η δική μου έχει εμπειρίες πάνω της … αξίες … αξίες που δεν θα τις ζήσεις ποτέ … φύγε! … δεν θέλω να σε αποτελειώσω … σκότωσες με τον τρόπο σου τους καλύτερους μαθητές μου, όμως αυτοί σε σκότωσαν με την περηφάνια τους …. έκαναν σεπούκο  ( χαρακίρι ) γιατί είναι θέμα τιμής και περηφάνιας …μη με προκαλείς! … φύγε! … δεν θέλω να σε σκοτώσω! …

ο αυτοκρατορικός στρατός έχει μείνει άφωνος … τόση σιγουριά έχει αυτός ο περήφανος χωριάτης ? … ο αυτοκράτορας θυμώνει με τις προσβολές του και βγάζει το σπαθί από το θηκάρι του … το ίδιο κάνουν και οι στρατιώτες του … ο χωριάτης τον κοιτάζει και του χαμογελάει λέγοντας του … 

_ μου αρέσουν οι κινήσεις από τις μαριονέτες σου … οι στρατιώτες σου εννοώ… όποια κίνηση κάνεις κάνουν και αυτοί οι δειλοί … απομιμήσεις είναι … σε ζηλεύουν, όμως είναι δειλοί σαν εσένα … απομιμήσεις είστε όλοι σας … σκότωσες πολύ κόσμο και έβαψες με αίμα σε κάθε πέρασμα σου ψάχνοντας να βρεις την αλήθεια … τον τελευταίο σαμουράι … φύγε! .. δεν θέλω να σε σκοτώσω … δεν θέλω να σκοτώσω τον αδερφό μου, ακούς ? … με ζήλεψες … με εξόρισες … δεν κατάλαβες ποτέ τις αξίες μου … δεν ζήτησα ποτέ την αυτοκρατορία αλλά τις αληθινές αξίες ζωής … με πρόδωσες ζητώντας την αυτοκρατορία, αλλά ένας αληθινός αυτοκράτορας δεν θα ζητούσε τίποτα από του υπηκόους του … πιάσε αυτή τη χούφτα με τους σπόρους !!!! … σκάψε και φύτεψε τους! … μεγάλωσε τους … ξέρεις πόσο κόπο χρειάζονται μέχρι να γίνουν βλαστάρια ? … ανίκανε! … ο μόνος σπόρος που έσπειρες ήταν ο θάνατος και δεν ευδοκίμησε ποτέ γιατί τα ήθελες όλα ! … θέλησες να με σκοτώσεις και να τα καρπιστείς όλα άπληστε! … έφτιαξες μια αυτοκρατορία υπόδουλη και εγώ ονειρευόμουν  ένα λαό λέφτερο … πίστεψες πως θα με σκότωνες με ύπουλο τρόπο ? … μπορεί να πίστεψαν πως με σκότωσαν αυτοί που έβαλες, αλλά έκαναν ένα λάθος …μπορεί να με άφησαν αιμόφυρτο στο δάσος περιμένοντας να με κατασπαράξουν οι λύκοι και τα όρνεα, αλλά δεν υπολόγισαν πως εγώ με το δάσος και τα ζώα ήταν φίλοι μου … εγώ τα τάιζα και έγινα φίλος τους … άντεξα γιατί έκαναν τα πάντα να ζήσω και τα κατάφεραν γιατί με πίστεψαν … δυνάμωσα και αποσύρθηκα διψώντας για εκδίκηση στον ίδιο μου τον αδερφό …εσύ με τη σειρά σου όταν έμαθες πως το πτώμα μου δεν βρέθηκε πουθενά, αισθάνθηκες πως έπρεπε να με βρεις και να με αποτελειώσεις …  σε περίμενα τόσο καιρό αυτοκράτορα … τι κατάφερες όμως? … έκαψες τα πάντα γύρω σου ψάχνοντας να με αποτελειώσεις, μα το παιχνίδι θα πάρει ένα τέλος … πιστεύεις πως είσαι ικανότερος και δυνατότερος από μένα? … απόδειξε το … 

Ο αυτοκράτορας τον κοίταξε, χαμογέλασε ειρωνικά και έκανε μια κίνηση με τα δάχτυλα του κάνοντας λίγα βήματα πιο πίσω … τέσσερις επίλεκτοι στρατιώτες ακολούθησαν το νεύμα του αυτοκράτορα … σήκωσαν τα σπαθιά τους και τον πλησίασαν … ο χωριάτης απλά τους κοίταξε απτόητος και περίμενε την επόμενη κίνηση τους … πήραν θέση μάχης και αυτό ήταν το λάθος τους … με μια απρόσμενη και απότομη κίνηση του σήκωσε το σπαθί του, τους πήρε τα κεφάλια και αυτοί έπεσαν νεκροί δίπλα στους δικούς του σαμουράι … ξαναπήρε την ίδια στάση τόσο ήρεμος λες και δεν συνέβη τίποτα .. ο αυτοκράτορας έμεινε κατάπληκτος όπως και οι στρατιώτες του … τα σινιάλα με τα δάχτυλα του αυτοκράτορα ήταν πλέον με πολύ επιβλητικά, ο πολεμιστής αποδεκάτιζε τους στρατιώτες μέχρι που όλοι οι στρατιώτες έπεσαν νεκροί πάνω στα πτώματα των δικών του σαμουράι … έμειναν μόνο αυτός και ο αυτοκράτορας … ο αυτοκράτορας ξεροκαταπίνει και αισθάνεται αμήχανος … πως μπόρεσε και διέλυσε κάθε νεύμα του μέσα από τις εντολές του ένας χωριάτης ? … την σιωπή και πάλι την σπάει ο άγνωστος πολεμιστής … 

_ σε ευχαριστώ που ζέστανες τους δικούς μου αληθινούς παγωμένους σαμουράι σκεπάζοντας τους με τα πτώματα των στρατιωτών σου αυτοκράτορα … έμαθα να ζω και θα σε μάθω με τη σειρά μου τι σημαίνει θάνατος … μόνο εσύ και εγώ μείναμε αδελφέ … σήκωσε το σπαθί σου … θα είσαι το τελευταίο αίμα και εγώ ο τελευταίος αληθινός σαμουράι …

Ο αυτοκράτορας το κοίταξε με μίσος  και αγανάκτηση λέγοντας του …

_ όλα ή τίποτα, ακούς ? …. μόνο ένας σαμουράι θα υπάρξει … μόνο ένας αληθινός σαμουράι ξέρει να υποκλίνεται σε ένα σαμουράι … σκότωσα, βίασα, έκαψα χωριά γιατί πίστεψα πως είμαι ανώτερος από όλους … βρέθηκα αντιμέτωπος επιτέλους με την αλήθεια …. αντιμέτωπος μαζί σου … σε ζήλεψα και τα θέλησα όλα σκοτώνοντας εσένα τον ίδιο, το ίδιο μου το αίμα … απέκτησα τα πάντα μέσα από την απληστία μου, όμως κατάλαβα πως δεν θα γίνω άξιος σαμουράι … δώσε μου μια ευκαιρία ... είμαι όμως αληθινός σαμουράι … θα στο αποδείξω ! ….

Ο αυτοκράτορας πέταξε τη στολή από πάνω του, γονάτισε, κοίταξε τον αδερφό του, έβγαλε το σπαθί του και το έστρεψε στο στήθος του … το έμπηξε με δύναμη στο στήθος του και έγειρε στο πλάι ξεψυχώντας … κοίταξε τον αδελφό του με παράπονο και του είπε μέσα από τις τελευταίες ανάσες του …

_ υπήρξα αυτοκράτορας σαμουράι και κανείς δεν θα μπορέσει να δει το θάνατο μου εκτός από εσένα αδερφέ μου … μεταμόρφωσε το αίμα που σκόρπισα μέσα από την απληστία μου σε νερό από λίμνες ζωής … φτιάξε τον αληθινό κόσμο γιατί υπήρξα ανάξιος … αγκάλιασε με σε παρακαλώ αδερφέ μου … την έχω ανάγκη αυτή την αγκαλιά … σαμουράι, να ξέρεις πως … να ξέρεις πως η στολή του αληθινού αυτοκράτορα σε περιμένει …δώσε στο λαό ότι δεν έδωσα και ζήσε όσα δεν έζησα … ερωτεύσου … ζήσε … αδερφέ μου… αν ήξερες πόσα λάθη έκανα … θα με συγχωρέσεις ? … είμαι και εγώ σαμουράι … πίστεψε με μέσα από το τέλος μου  … συνέχισε την παράδοση … είσαι ο τελευταίος αληθινός σαμουράι ….