Αμαζόνα και ιππότης ….

_ Εσύ τι θέλεις στον βράχο μου ιππότη; Ποιος σε έβαλε εκεί πάνω;

_ Είμαι φρουρός αμαζόνα μου και έχω τον σκοπό μου. Πρέπει να προστατεύω όσους με πλησιάζουν.

_ Χμμμμ. είσαι ψηλός και λιγερόκορμος. Όμως ο βράχος μου ανήκει ιππότη. φύγε !

_ Δεν γίνεται αμαζόνα, ξέχασε το. πρέπει να κάνω το καθήκον πάνω από όλα. Όλα ή τίποτα. αυτός είναι ο σκοπός μου. Ξέχασε το σου λέω.

_ Φύγε από τον βράχο μου , ακούς; Με λίγες κινήσεις μου θα σε διαλύσω!

_ Παιχνίδια θέλεις αμαζόνα; Δοκίμασε με. Σε περιμένω.

_ Δεν με ξέρεις καλά ιππότη …. Είμαι βασίλισσα. κυριαρχώ παντού. Με ένα χτύπημα μου θα σε κάνω κομμάτια! Επιμένεις όμως. Ετοιμάσου!

Η αμαζόνα πήρε φόρα. τον χτύπησε αλλά αυτός ακλόνητος. Αμύνθηκε απέναντι της. Ξαναπήρε φόρα με περισσότερη δύναμη αλλά αυτός ακλόνητος, εκεί. Απολάμβανε τα χτυπήματα της. Η αμαζόνα δεν περίμενε πως είχε τόση δύναμη να αντιστέκεται αλλά δεν το έβαζε κάτω. Πείσμωσε. αυτή ή εκείνος σε αυτή τη μάχη. Ο βράχος έπρεπε να ξαναγίνει δικός της. Σταμάτησε για λίγο, κοντοστάθηκε και του είπε.

_ Πιστεύεις πως θα χάσω ιππότη;. Είσαι πολύ γελασμένος. Δεν με έχεις μάθει καλά.

_ Μια μέρα θα με κερδίσεις και θα με διαλύσεις αμαζόνα μου αλλά προς το παρόν σε απολαμβάνω. Συνέχισε να με χτυπάς. Με δροσίζεις με τα χτυπήματα σου. Αντέχω σου είπα. Τι λες; Προκάλεσε με. Έχω και εγώ τις αξίες μου σαν ιππότης. Σέβομαι την δύναμη σου αλλά δεν θα υποκύψω. Συμβιβάσου μαζί μου. Μαζί θα είμαστε. Μόνοι μας είμαστε. Θα έχεις εσύ εμένα και εγώ εσένα. Τι λες; Μοιραζόμαστε τον βράχο;

_ Ε, τώρα θύμωσα πολύ! Άκου να μοιραστώ μαζί σου το βράχο! Ετοιμάσου για το τελικό χτύπημα. Περίμενε και θα δεις τι θα πάθεις! Θα σε κάνω κομμάτια!

Η αμαζόνα απομακρύνθηκε με οργή και ξαναγύρισε τρέχοντας με μεγαλύτερη φόρα και δύναμη. Θα τον διέλυε. Τα έδωσε όλα με το χτύπημα της. αυτό ήταν. Θα τον αποτελείωνε. Όμως ο ιππότης ακλόνητος. Της χαμογελούσε. Η αμαζόνα τα έχασε. Δεν το περίμενε αυτό με τίποτα. Είχε διαλύσει τα πάντα στο πέρασμα της σε κάθε μάχη της και αυτός ο ιππότης άντεχε τόσο πολύ; Τον κοίταξε, του χαμογέλασε υποκλίθηκε σαν πολεμιστής απέναντί του και του είπε.

_ Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό ιππότη. Αξίζει να μείνεις στον βράχο μου. πάλεψες γενναία σε όλα τα χτυπήματα μου και δεν υπέκυψες. Αλήθεια πως σε λένε ιππότη;

_ Φάρο με λένε μάτια μου. Θα σε προσέχω όμως. Θα σε φωτίζω τα βράδια. μαζί σου θα είμαι για πάντα. Μια μέρα ξέρω πως θα μου συμβεί το μοιραίο, αλλά ως τότε να ξέρεις πως θα σε λατρεύω. Να ξέρεις πως θα σε φωτίζω, θα βλέπω τα χρώματα σου, θα μιλάμε, και θα ζούμε μαζί πλέον. Αν δεν ήσουν εσύ ίσως να μην υπήρχα. Σε εσένα τα οφείλω όλα. Αλήθεια αμαζόνα μου, πως σε λένε;

_ Θάλασσα είναι το όνομα μου ιππότη μου. Υποσχέσου μου μόνο πως θα με προσέχεις τα βράδια και εγώ θα σε προσέχω αλλά μερικές θυμώνω πολύ και ξεσπάω πάνω σου να ξέρεις πως μόνο εσύ θα μου δίνεις την δύναμη να με κάνεις να ηρεμώ. Μ’αγαπάς; Eγώ σε λατρεύω ιππότη μου.

_ Ναι θάλασσα μου. Σε αγάπησα από την πρώτη στιγμή που με έφεραν στο βράχο σου. Δώσε μου το φιλί σου.

Η θάλασσα κούρνιασε γλυκά στον βράχο με τα πιο γλυκά της απαλά κύματα, ο βράχος ένοιωσε την δροσιά της και ο φάρος γεύτηκε την αλμύρα της. Φάρος και θάλασσα... Και έχουν να λένε τόσα πολλά μαζί. 

‘Ερωτας;
 

καλή συνέχεια αναγνώστη ….