... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

χιούμορ και χρώμα ...



το χιούμορ δεν έχει χρώμα , αλλά έχει χρώματα ζωής και αλήθειας μέσα από τις εικόνες και τα δρώμενα ... ένα παράδειγμα ... η μάνα μου πέθανε και στην εκκλησία πάνω στο φέρετρο της όταν έψελνε ο παπάς , καθόμουν δίπλα με τον αδερφό μου σοβαρότατοι και οι δύο .... ζέστη πολύ , ο κόσμος συγκινημένος , η αδερφή της έκλαιγε και σπάραζε , αλλά καμιά στάλα δάκρυ με τον αδερφό μου , αλλά όλοι έβλεπαν μια πραγματική σοβαρότητα μεταξύ μας και ένα θλιμμένο ύφος .... ώσπου εμφανίστηκε αυτή ..... ήταν ντυμένη στα μαύρα , δεν φορούσε γυαλιά αλλά είχε κάτι ματάρες , μα κάτι ματάρες αλλιώτικες ... ερχόταν πότε σε μένα , αλλά δεν την ήθελα δίπλα μου και με το χέρι μου της έδειχνα πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή και την απωθούσα ... αυτή έφευγε και πήγαινε τον αδερφό μου , που και αυτός με την σειρά του την έδιωχνε από δίπλα του με τον ίδιο τρόπο .... οι παρευρισκόμενοι μας κοίταζαν γιατί αποσπούσαμε με τις κινήσεις μας την ιεροτελεστία του επικήδειου της μητέρας μας ... προσπαθούσαμε να παγώσουμε το χαμόγελο μας μέσα από τις εναλλαγές της μεταξύ μας , αλλά τίποτα .... ο αδερφός μου με κοίταζε με σφιχτό χαμόγελο , καθώς και εγώ το ίδιο ... δεν την άντεχα άλλο δίπλα μου , αλλά ούτε και ο αδερφός μου όσο και αν επέμενε αυτή να πηγαίνει πότε σε μένα και πότε σε αυτόν .... είχαμε πεθάνει στα γέλια μεταξύ μας αλλά δεν το δείχναμε ... στο τέλος αγανάκτησε και έφυγε από δίπλα μας και πήγε αλλού ... όλοι με τον τρόπο τους την έδιωχναν και στο τέλος λίγο πολύ ψιλογίναμε μπάχαλα ... μας έφερε τα πάνω κάτω , αλλά το μυστήριο ετελέσθη κανονικά ... κανείς δεν την άντεξε δίπλα του , ίσως γιατί δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή ... πράγματι ήθελε σκότωμα , αλλά κανείς δεν τόλμησε να το κάνει και έτσι υποστήκαμε όσα αυτή μας έκανε με την παρουσία της ...
και αυτή , αυτή ….

ήταν μία μύγα ....


4 σχόλια:

  1. Εαν γράψω εδώ ότι δεν μου την γλυτώνεις και ότι επειδή είσαι και μικρότερος θα σου τις βρέξω άγρια δεν θα με πιστέψουν, γι αυτό ας πω μόνο τούτο και μάλιστα πολύ...θυμωμένος! Είσαι απίθανος! Τρελαίνομαι για τέτοιες αφηγήσεις! Εχω μια αδυναμία στο μάυρο χιούμορ αλλά εσύ εδώ ξεπέρασες κάθε όριο απροσδόκητης εξέλιξης! Πάει ο Χίτσκοκ!!! Ζήτω ο John!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάννη μετά από το σχολιο του Χριστόφορου εγώ τι θα μπορούσα να γράψω... με κάλυψε απόλυτα . Όντως ξεπερασες τον Χίτσκοκ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είσαι όλο με τον καλό λόγο Χριστόφορε .... αλλά και εγώ όμως ε ? ... θα δεις στον λογαριαμό σου 100 παραπάνω και τα έχω βάλει εγώ , για τα καλά σου λόγια ... χαίρομαι που εκτιμάς το χιούμορ ασχέτως χρώματος ... η λέξη χιούμορ είναι ανάσες ξενοιασιάς και την έχουμε όλοι μας ανάγκη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελίζαμπεθ απο τότε που ο Χίτσκοκ είδε μια φωτογραφία μου μικρός , εμπνεύστηκε απο εμένα και ξεκίνησε την πιο λαμπερή καριέρα της ζωής του ... τυχερός που με γνώρισε στη ζωή του ... μου χρωστάει ...)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή