ο γύρος του θανάτου ....

Το έζησα και αυτό ... αλλά τα είδα όλα λέμε ... πάντα μου έλεγαν για τον γύρο του θανάτου πως είναι η πιο επικίνδυνη παράσταση στο τσίρκο αλλά δεν έδινα ποτέ την ιδιάζουσα σημασία το πόσο επικίνδυνο είναι ...πάντα ζήλευα αυτούς τους μοτοσικλετιστές με τις ριψοκίνδυνες φιγούρες τους και  πάντα ήθελα να ζήσω αυτό το ρίσκο ... αλλά άλλο να το βλέπεις και άλλο να το ζεις ... όμως το έζησα και αυτό ... ένας γύρος έφτανε και δεν χρειάστηκε δεύτερος ... με το που πήρα μια μικρή γεύση του ένοιωσα και τον ίλιγγο ... τα μάτια μου γούρλωσαν ... η πίεση στο στομάχι μου ήταν αφόρητη λες και και οδηγούσα καταδρομικό μιράζ στο φουλ ... δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου ... έτρεμαν τα γόνατα μου και κρύος ιδρώτας με περιέλουσε ... τα μάτια μου γούρλωσαν αλλά δεν έχασα την ισορροπία μου και προσπάθησα να μην πέσω  ... συγκεντρώθηκα και έτρεξα όσο μπορούσα πιο γρήγορα ... μιλάμε για πολύ γκάζι προς την πόρτα της τουαλέτας ... κατάλαβα πως το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο δεν είναι  η ταχύτητα του φωτός , αλλά ούτε η σκέψη ... το κόψιμο είναι ... δεν πρόλαβα ούτε να σκεφτώ τι μου συνέβη αλλά ούτε και το φώς να ανάψω στο μπάνιο ... μιλάμε για χάλι ο δικός σου ... με έπιασε ένα κόψιμο άλλο πράγμα , τύφλα να έχει το νυστέρι του χειρούργου ... τα  έδωσα όλα μέσα σε λίγα λεπτά και έκανα αμάν να συνέλθω από αυτό το σουβλάκι με γύρο που είχε στο ψυγείο του  ο φίλος μου ο Νίκος ... αν ξαναπάω στο σπίτι του να του ποτίσω τα λουλούδια να μου τρυπήσεις την μύτη ... τι ήθελα να ανοίξω το ψυγείο του επειδή με έπιασε μια λιγουρίτσα  και ήθελα να τσιμπήσω κάτι ?...  αυτός δεν ήταν γύρος από σουβλάκι , αλλά ο γύρος του θανάτου ...