... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

ο θεός , η εύα και ο αδάμ .... { παρωδία } ....

Ο θεός έφτιαξε τον παράδεισο και μετά έπλασε τον αδάμ … αλλά μόνος του ήταν ο καημένος και τον λυπήθηκε ... τον κοίμισε , του πήρε το ένα πλευρό και έφτιαξε την Εύα …. Ο αδάμ στην αρχή καταχάρηκε που δεν ήταν μόνος , αλλά δεν του έκανε και πολύ κλικ η Εύα …. δεν την έκανε και πολύ κέφι την εύα που του φόρτωσε ο θεός αλλά έπρεπε να κάνει και τα καθήκοντα του πάνω της όπως του είχε πει ο δημιουργός του ... η δεσποινίς εύα είχε τρίχα κάγγελο και ήταν ατημέλητη και ξενέρωνε ο τύπος μαζί της ... όλο αγκαλίτσες και φιλάκια ήταν η εύα , και αυτό τον κούραζε το αδάμ .... άσε που δεν έβαζε γλώσσα μέσα της η εύα .... βρέ τι μπλά μπλά και πίτσι πίτσι που είχε δεν λέγεται ... και για αυτό ο αδάμ έφευγε απο δίπλα της και περνούσε μια χαρά μόνος του ζώντας στην κοσμάρα του ...απολάμβανε την καθημερινότητα κάτω απο τα δέντρα δίπλα στο ρυάκι ακούνοντας τα πουλάκια να τιτιβίζουν , τα βατραχάκια να τραγουδάνε το κοάξ κοάξ , έτρωγε ότι ήθελε και ζούσε μια ζωή ανέμελη ... η εύα όμως εκεί !... τον χαβά της ... τα είχε όλα , αλλά ήθελε και περισσότερα η αφιλότιμη ... και εκεί που ο αδάμ μετά απο το ξεζούμισμα που του είχε κάνει η εύα , είπε να κλείσει τα μάτια του να χαλαρώσει ... και ξαφνικά .... το τι βροντή , αστραπή και καντήλι ακούστηκε από τον θεό δεν λέγεται .... και ήταν άδικο γιατί ο θεός ρώτησε την εύα πρώτη όταν είδε να λείπει το μήλο απο την θέση του ...

_ μωρή , που πήγε το μήλο ? … που το έβαλες ? …

_ ξέρω γώ ? … εμένα ρωτάς κύριε ? … εγώ δεν έχω ιδέα ...εγώ κάτω απο την μπανανιά είμαι και τρώω τις μπανάνες μου .... πρέπει να τις βελτιώσεις κύριε ... να τις κάνεις πιο μακριές και λίγο στραβές και είμαι σίγουρη πως θα είναι πιο ικανοποιητικές ... γυναίκα είμαι και έχω γούστο ... την γεύση άφησε την ίδια ... εγώ θεέ μου προσέχω το μποστάνι του παραδείσου και δεν είμαι σαν τον αδάμ ... αυτός θα το έφαγε ... είμαι πολύ σίγουρη .... ο άπληστος !!! … ο αχάριστος ... σημασία δεν μου δίνει ... ποιός ? … αυτός ... σε ποιά ? …σε μένα .... είμαι δυστυχισμένη ... αυτός τα έκανε ολα ...

και να το κλάμα κορόμηλο η Εύα ... αυτά τα ματάκια της γέμισαν ποτάμια απο δάκρυα ... ο θεός την λυπήθηκε ... δεν ήθελε αυτά τα ματάκια , αυτά τα χειλάκια , αυτό το μουτράκι να αισθάνεται έτσι ... παίρνει ανάποδες ο θεός και όταν βρήκε τον αδάμ του τα έχωσε κανονικά ... ο αδάμ έπαθε την πλάκα του ... μίλησε ο θεός έτσι σε αυτόν ???? ….πως τόλμησε και του τα έχωσε χωρίς να φταίει ? … o αδάμ πήρε ανάποδες με την σειρά του που του τα έχωσε κανονικά ο θεός σε κάτι που δεν έκανε ..... ήταν σίγουρος πως είχε κάνει την σπιουνιά της η εύα ... μεγάλο φίδι η εύα ... αλλά όχι και να τα ακούει άδικα ... ή είναι άντρας ή δεν είναι ... και απάντησε στον ύψιστο ...

_ ο κύριος με θυμόν αλλά όχι μεθ'ημών ... τι έκανα πάλι κύριε ? … όλο με μαλώνεις άδικα ... εγώ στα ρυάκια είμαι και παρατηρώ την εξέλιξη πολλαπλασιασμού με τα βατραχάκια ... εγώ πήρα το μήλο κύριε ? … να το κάνω τι ? … και να το βάλω που ? … είμαι αρσενικό βαρβάτο 100% ντόμπρος και σταράτος ... σε παραμύθιασε η πονηρή αλεπού αλλά μην λες πράγματα που δεν έχω κάνει ... μουσίτσα είναι η εύα και σε παγίδεψε κύριε ... τα θέλει όλα δικά της ... είναι άπληστη κύριε των δυνάμεων ... αλλά που να την μάθεις εσύ .... εγώ τραβάω του χριστού τα πάθη μαζί της που εσύ μια μέρα θα τα αναβιώσεις με την πάροδο του χρόνου μέσα απο το δεύτερο βιβλίο σου ... την αγία γραφή δεν ετοιμάζεις να τυπώσεις ? … μετά θα γράψεις και την καινή διαθήκη και θα γράψεις για του χριστού τα πάθη .... αλλά πόσα αντίτυπα θα βγάλεις ? … θα πιαστεί το χέρι σου να γράφεις και να ξαναγράφεις ... άκουσε κάτι ... κατά το 1445 θα φτιάξεις ένα τύπο και θα τον ονομάσεις Γουτεμβέργιο... αυτός θα μπορέσει να σε βοηθήσει να τυπώσεις την πρώτη βίβλο και μετά θα έρθουν οι μεταγενέστεροι ... βρε όλα οι άντρες μπορούν να τα κάνουν κύριε ... οι γυναίκες έχουν τον χαβά τους ... εμπιστέψου με έστω μιά φορά , και θα σου κάνω ένα μυθιστόρημα μούρλια στην ιστορία ...

Ο θεός τα’χασε ... λές ο αδάμ να είχε δίκιο ?... καθ’εικόνα και κατ’ομοίωση του τον έπλασε τον αδάμ... μονάχο του δεν ήθελε να τον αφήσει στον παράδεισο , γιατί κάτι δεν τον συμπλήρωνε σαν άντρα .... και έτσι ένα βράδυ τον κοίμισε ... του πήρε το ένα πλευρό χωρίς χειρουργική επέμβαση και έφτιαξε την εύα ... από τότε έμεινε η παροιμία « με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι» , που σημαίνει «περίμενε την εξέλιξη» ...
μπερδεύτηκε με τα λόγια του αδάμ που έδειχνε στεναχωρημένος ... και αν είχε δίκιο ? … δεν απάντησε στον αδάμ , έφυγε και προσπάθησε να βρει την εύα στον παράδεισο ... πουθενά η ατιμούτσικη ... άφαντη ... όμως στο μποστάνι του παραδείσου δίπλα από τα αγγουράκια οι κινήσεις της την πρόδωσαν .... οι αναστεναγμοί της έφτασαν στα αφτιά του ύψιστου ... πλησίασε σιγά σιγά το μποστάνι με τα αγγουράκια , και τι να δει ? … η εύα μελετούσε τα αγγουράκια σε βάθος ...

_ τι κάνεις εκεί μωρή ? … μελετάς τα αγγουράκια ? … τι έχουν και δεν σε γεμίζουν απόλυτα ? … μια χαρά γεύση έχουν ... μίλησα με τον αδάμ και πρέπει να είναι αθώος ... λέγε που πήγε το μήλο !!! … βρε σου μιλάω και εσύ είσαι στην κοσμάρα σου ? … γιατί είσαι κρυμμένη πίσω από τις φυλλωσιές με τα αγγουράκια ? ...

Η εύα αλαφιασμένη τα πέταξε από πάνω της και ότι την γέμισε σαν σκέψη και μελέτη πάνω στα αγγουράκια , γύρισε προς τον ύψιστο και του είπε ...

_συγχώρεσε με κύριε ... μελετούσα σε βάθος ένα από τα θαύματα της φύσης , τα αγγουράκια σου εννοώ ... να τα κάνεις πολύ πιο μακριά , λίγο πιο χοντρά , πιο στραβά και είμαι σίγουρη πως θα είναι ακόμα πιο ικανοποιητικά ... γυναίκα είμαι και έχω γούστο ... την γεύση άφησε την ίδια ... εγώ θεέ μου προσέχω το μποστάνι του παραδείσου και δεν είμαι σαν τον αδάμ ... ο ρέμπελος ... ο ακαμάτης .... που δεν δίνει σημασία σε όσα έχεις φτιάξει ... και πιο είναι το πιο όμορφο σε αυτή την πλάση κύριε ? … εγώ μεγαλοδύναμε ... κοίταξε το κορμί μου .... θα μπορούσε κανείς να αντισταθεί στο απόλυτο θηλυκό ? … ξέχασε τον αδάμ ... εσύ είσαι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ... μπορείς να με συμπληρώσεις ? ...

Τα’χασε ο θεός και πάλι .... γάτα η εύα ... κοκκίνισε από την ματιά της , κοίταξε αλλού και είπε ...

_ μωρή , εσύ μια μέρα θα βάλεις τον διάολο στο μπουκάλι ... εγώ θα φτιάξω τον διάολο , αλλά το μπουκάλι άλλος ... άκουσε μια συμβουλή εύα ... τα μούρα τα έφτιαξα για να βάφεις τα χειλάκια σου , και οι μέλισσες εκτός από μέλι θα σου χαρίζουν και κερί να κάνεις την αποτρίχωση ... θέλω να φέρεις τα πάνω κάτω ... θέλω να κάνεις τον αδάμ να υποφέρει ... έτσι πρέπει ... και που είσαι .... κανόνισε να μου βρεις το μήλο γιατί θα γίνουμε μύλος ...
έφυγε ο θεός και πήγε να ξεκουραστεί ... ο αδάμ απολάμβανε την φύση και μελετούσε τα βατραχάκια και την αναπαραγωγή τους ... τρελός ήταν να μελετήσει την αναπαραγωγή των λεόντων ? και μελετούσε , και κοίταζε , και ξανασκεφτόταν , και φιλοσοφούσε , ώσπου κάποια στιγμή έκανε την εμφάνιση της η εύα δίπλα στο ποτάμι με τα βατραχάκια ... και ήταν μια αλλιώτικη εύα .... άκουσε τις συμβουλές του κυρίου , και μεταμορφώθηκε σε απόλυτο θηλυκό …


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου