... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

ένα ξεκίνημα ζωής ....



όταν με γέννησε η μάνα μου και συνήλθε ζήτησε από τις νοσοκόμες να με φέρουν να με δει … και με το που με είδε εξεπλάγη …. μιλάμε και γαμώ το μωρό ήμουν … δεν μπορούσε να αρθρώσει κουβέντα για δύο λεπτά … όμως συνήλθε και είπε …

_ τι κακάσχημο μωρό είναι αυτό ????? … είναι και ξανθό ! … είμαι μελαχρινή όπως και ό άντρας μου …. είμαι όμορφη , το ίδιο και ο άντρας μου … αποκλείεται !!!! … έχετε κάνει λάθος !!! … ο πρώτος μου γιός ήταν πανέμορφος και αυτό εδώ το μωρό είναι κακάσχημο …. να το πάρετε πίσω !!! … κάπου θα κάνατε λάθος !!! … ο χριστός και η παναγία με αυτό το τέρας !!!! …

_ μα κυρία Αντιγόνη είναι δικό σας …. δεν κάναμε λάθος … το γράφει και η ταυτότητα του … είναι λίγο γκρινιάρικο μωρό δεν λέω , γιατί έχει ξεσηκώσει όλα τα άλλα μωρά με την γκρίνια του … έχει όμως μια γλυκύτητα … έχει όμορφα πατουσάκια …. δεν είναι όμορφο αλλά έχει τύπο …. αγκαλιάστε το …. δώστε του λίγο μητρική στοργή από το γάλα σας … δικό σας είναι το τερατάκι … το αγοράκι ήθελα να πω !!!! … άσχημο στην κούνια , αλλά όμορφο στην ρούγα έλεγαν οι παλιοί …. 

η μάνα μου με πήρε στην αγκαλιά της ξινίζοντας τα μούτρα της , αλλά τι να κάνει … με το που με βάζει να θηλάσω , έβγαλε κάτι κραυγές άλλο πράγμα … 

_ καλέ αυτό θα με φάει ζωντανή !!!! .. δεν το ταϊσατε ποτέ ???? … από την μια θηλή στην άλλη πάει ! …. 

_ θα διψάει για μητρική στοργή φαίνεται … τι να σας πω … τρία μπουκάλια γάλα έχει πιεί και όλο διαμαρτύρεται … είστε έτοιμη να φύγετε και να πάτε στο σπίτι σας όμως …. βγάλαμε και το εξιτήριο σας … και δεν θέλουμε καθόλου λεφτά … δεν το αντέχουμε άλλο το μωρό σας … να σας ζήσει … 

η μάνα μου με πήρε στο σπίτι με κρύα καρδιά … κοίταζε τον μεγαλύτερο αδερφό μου που ήταν κουκλί , αλλά τι να κάνει ? … δεν λέω , μπορεί να υπέφερε ένα χρόνο μαζί μου μέχρι να ηρεμήσω και να αλλάξουν τα χαρακτηριστικά μου … κάπου άρχισε να με συμπαθεί , αλλά ο πατέρας μου ήθελε να με πετάξει από το παράθυρο …. οι γειτόνοι έλεγαν  "πνίξτο να πάει στον διάολο !!!!" αλλά είχε υπομονή η μάνα μου … δικαιώθηκε στο τέλος όμως … από μαϊμού άρχισα να μεταμορφώνομαι σε άνθρωπο … της χαμογελούσα , δεν ζητούσα τίποτα , αλλά ήθελα να μεγαλώσω …. τα ξανθά μαλλιά μου έγιναν μαύρα , το χρώμα των ματιών μου παρέμεινε γαλάζιο σαν της γιαγιάς μου , και κοιτούσα πάντα την θάλασσα όταν με πήγαινε τα καλοκαίρια … άρχισε να με συμπαθεί και να μου λέει όμορφα παραμύθια μέσα από την αγκαλιά της χαμογελώντας μου κοιτάζοντας με στα μάτια …. και μέσα από αυτά τα παραμύθια γεννήθηκε ένας ευγενικός αλήτης παραμυθάς … και ρεμάλι … αλλά ευγενικό ρεμάλι …

κάπως έτσι … η γοητεία της ζωής .... 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου