... ταξίδια μέσα απο το πορφυρό χρώμα του κρασιού ... ερωτογητέματα ... { keep dreaming } ....

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

ο γέρος και η θάλασσα ....

_ που πάς ? .... σταμάτα εκεί , ακούς ???
_ δεν γίνεται απάντησε αυτός .... θέλω την δροσιά σου στα χέρια μου  ...
_ όχι !!! ... είμαι πολύ θυμωμένη  σήμερα ... φύγε απο δίπλα μου !!!
_ είσαι φουρτουνιασμένη μάτια μου το βλέπω ... αλλά πρέπει να μπώ μέσα σου ....  δέξου με ...
_ όχι σου είπα !!! ... είμαι πολύ θυμωμένη !!! ...  μην τολμήσεις και με πλησιάσεις !!!! φύγε σου είπα γιατί θα σε πνίξω !!!
_ μάτια μου ποτέ δεν με πρόδωσες και πάντα σε λάτρευα .... έλα .... άφησε με για λίγο .... να , τόσο δα λιγάκι και σήμερα .... θέλω την αγάπη μου ....
_ όχι είπα !!! .... θα τα δυαλύσω όλα στο πέρασμα μου !!!  είμαι κακιά !!! ... είμαι πάρα πολύ κακιά , ακούς ???? φύγε είπα !!! .... μη με κολάζεις !!! .... δεν θέλω να το κάνω αυτό !!! ...
_ όχι μάτια μου .... μη μου στερείς το δικαίωμα .... εσύ μου χάρισες το βιός , και εγώ πάντα σε χάιδευα με τα χέρια μου λέγοντας ευχαριστώ .... άσε με να μπώ μέσα σου  ... μη φουρτουνιάζεις άλλο μάτια μου ... έλα .... να μπώ στην φουρτούνα σου ? .... θέλω να την μοιραστούμε μαζί ... θα σε καταλάβω απόλυτα όπως πάντα έκανα .... και εσύ πάντα με ένοιωθες ... κοίτα , στα βράχια έγραψα το πιο γλυκό όνομα  και παραμένει ανεξίτηλο όπως ο έρωτας ... σε λατρεύω γιατί μόνο εσύ μπορείς να με καταλάβεις ....
_ είμαι πολύ θυμωμένη , ακούς ? ... ένα βήμα ακόμα και θα σε διαλύσω !!!!! ... σε προειδοποιώ !!! ...
_ όλα ή τίποτα θάλασσα μου .... αν χάσω πάλι θα κερδίσω ... θα είμαι πάλι στους κόλπους σου .... σούρχομαι ...
Η θάλασσα του τον είχε προειδοποιήσει ... ήταν πολύ κακιά όμως σήμερα .... αυτός πάλευε μαζί της , αλλά έτσι έπρεπε γιατί ζούσε απο αυτήν .... η βάρκα του έμπαζε νερά , αλλά αυτός εκεί ...επέμενε και επέμενε .... ήξερε πως  δεν είχε ελπίδες , αλλά χαμογελούσε .... ήξερε πως κάποια μέρα θα βρισκόταν στην αγκαλιά της .... μόνο αυτή του έδωσε το δικαίωμα να ζεί με τα αγαθά της και να τον καταλαβαίνει .... την λάτρευε πραγματικά όσο τίποτε άλλο στον κόσμο πλέον .... μόνο αυτή του είχε απομείνει και σε αυτήν ήθελε να χαρίσει το τέλος του γιατί ήξερε πως πάντα τον καταλάβαινε .... η βάρκα του βυθίστηκε μέσα απο τεράστια κύματα , αλλά αυτός κολυμπούσε ακόμα ... προσπαθούσε να φτάσει στον βράχο ..... οι δυνάμεις του ήταν πολύ λίγες ... τα κύματα τον έσπρωχναν στον βράχο που είχε χαράξει το όνομα της , αλλά αυτός όλο και προσπαθούσε να αγγίξει τα γράμματα του βράχου ... άδικα όμως .... με ένα δυνατό κύμα της τον πέταξε στα βράχια και σχεδόν τον δυέλυσε .... παραδώθηκε στα κύματα .... ήταν έρμαιο της θάλασσας.... βούλιαζε , αλλά με όσες δυνάμεις του απέμειναν κοίταξε τον βράχο που έγραφε το όνομα της αγαπημένης του .... για αυτή ζούσε , για αυτήν πάλευε με την θάλασσα ... μαζί της πέρασε τα πιο όμορφα χρόνια του ..... η ζωή  όμως του την στέρησε  ...  και είχαν ζήσει τόσα χρόνια μαζί .... η ανάσα του ήταν ή ανάσα της και το χαμόγελο της ήταν η ζωή του .... ή ζωή του την στέρησε όμως ...  είχε μείνει μόνο η θάλασσα του πλέον ... πάντα της έλεγε τον καημό του κάθε φορά που μάζευε τα δύχτια του ... παραμιλούσε .... έλεγε τόσα όμορφα λόγια για την αγαπημένη του ... η θάλασσα κατάλαβε τον καταλάβαινε .... πονούσε μαζί του , αλλά δεν μίλαγε .... υποσχέθηκε μέσα της πως γρήγορα θα την έφερνε κοντά της .... τα κύματα της ήταν πολύ δυνατά .... ο αέρας λυσσομανούσε μαζί με τα κύματα της θάλασσας ... μαζί χόρευαν τον θάνατο του ... ίσως ήθελαν να τον φέρουν όσο πιο γρήγορα κοντά στην αγαπημένη του .... έπρεπε να ξανασμίξουν και να ξαναμοιραστούν τον έρωτα τους αυτοί οι δύο .... έκαναν τα πάντα εκείνη τη μέρα ... θάλασσα και αέρας έσμιξαν για τόν έρωτα .... παιχνίδια ζωής ..... έρωτας .... η θάλασσα λάτρεψε τον έρωτα και ζήλεψε .... αλλά έκανε τα πάντα για αυτόν ...



Αναγνώστη μην πιστέψεις τίποτα απο αυτά .... όλα είναι ένα παραμύθι ... είναι ένα παραμύθι για μεγάλους .... δεν ξέρω αν μιλάει για έρωτα ή παραμύθι , ξέρω όμως πως κρύβει μια αλήθεια ....









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου